Sammanthurai

காசு பணம் வந்த போதும்

காத்திருந்து பெற்ற கிழி

காணாமல் போன சோகமென்ன – ரதியே

காலங்கள் மறக்குமோ – ஓடிய கால்கள் மறுக்குமோ

விழிகள் உறங்காமல்

விழத்திருந்த அந்த இரவுகள்

விசைப்பலகையில் தட்டும் போதும் கனக்கிறது………

விடுகதையாய்ப்போன எங்கள் – உறவுகள்

கடல் வருகுது …. கடல் வருகுது என்ற

கூக்குரல் கேட்டதும்

குடிசைக்குள் இருந்தவளை

கூட்டப் போகலாமென நினைத்தேன்

கூச்சலிட்ட – அவள்

குரலைத்தான் கேட்டேன்……..

வேறன்ன சொல்லுவது

வயிற்றாற்ற போகும் – கடல்தாய்

அது வயிற்றாற்ற நினைத்துவிட்டாள்

வெந்துபோன என்- மனம்

அன்றய வடுக்களை இன்னும்

மறக்கவில்லை………

பிற்பட்ட காலத்தில்

பிஸாஸூகள் போல வந்த – என்ஜிஓஸ்

பிதற்றிவிட்ட பணத்தாசையால் – என்

பாசக் குடும்பத்தையும் – இழந்துவிட்டேன்

வடுக்கள் மாத்திரமல்ல

வஞ்கமான என்- நெஞ்சமும்

வகை சொல்ல காத்திருக்கிறது.

(இது விடுகதையாய்ப் போகாதே)

டிசம்மபரில்

பட்ட துன்பம் -

எத்தனை டாட் கொம் இல்

எழுதினாலும் தீராது…..

சுனாமியின் வடுக்களை தாங்கி……

(மீட்டிப்பார்க்கும் என் அனுபவம் – கவிதை வடிவில்)